Yâd-ı rûyuñla idüp meclisi âmâde bu şeb

Yâd-ı rûyuñla idüp meclisi âmâde bu şeb

Şevk-i la‘liñle sebûda kızarur bâde bu şeb

Seyr idiñ berg-i semen içre gül-i ra‘nâyı

Yâr meclisde geyinmişdi beyâz sâde bu şeb

Lebini sunmaga var göñli merâmı üzmek

Aradım agzını sordum yine tenhâda bu şeb

Bir nigâh itmeyüp üftâdeñe geçdiñ gitdiñ

Hâtırım kaldı saña togrısı rü’yâda bu şeb

Sanki ibrâm-ı visâl itmege yok mı çârem

Düşer elbette seniñ pâyıña Leylâ da bu şeb

Hazret-i ‘İzzet'e pey-revlik idince hâmem

Başladı ‘acz ile bülbül gibi feryâda bu şeb

Bezm-i ‘irfâna sezâ-vâr olur elbet bî-şek

İtse tahmîsine ragbet Keçeci-zâde bu şeb