Cânıma kasd eyledikçe ey gül-i ra‘nâ benim

Nâleme hayretde kaldı bülbül-i şeydâ benim

Baña ragmen dün gice agyâr ile zevk eyleyüp

Bâ‘is olduñ âhıma var mı suçum ammâ benim

Sevdigim bir derde düşdüm âteş-i ‘aşkıñla kim

Şimdi hiç ‘aynımda yok dünyâ vü mâ-fîhâ benim

Zulmüñ efzûn eyleyüp gamzeñle kıydıñ cânıma

Hıdmet-i ‘aşkıñda cürmüm yogiken kat‘â benim

İtmeden geçdiñ dil-i bîmâra bir kerre nigâh

Bilmiyorsuñ nâle vü efgânımı gûyâ benim

Sen tegâfül eyle zâlim turma ‘uşşâka hemân

Hâlimi bilmez mi sandıñ Hazret-i Mevlâ benim

Var ise ma‘zûr ola şi‘rimde bir iki sakat

Sîne-i mecrûhumuñ âsârıdır Leylâ benim

Son Yazılar