Bir dakîka kalmadı ‘aşkıñla hâb u râhatım

Gice gündüz fikr-i vaslıñla geçer her sâ‘atim

Âh u zâr itmekdeyim zencîr-i zülfüñ yâd idüp

Turfa Mecnûn'um yine dîvânelikle şöhretim

Öyle bend itdiñ ki köstekle dil-i dîvâneyi

Şimdi Yûsuf olsa yokdur gayre meyl ü ragbetim

İşlemekden tâ bu rütbe tîr-i müjgânıñ dile

Kurdıgım bu rûze-i hicrânı tutmak niyyetim

Bahtımıñ tezvîridir yâriñ cefâ-kâr oldıgı

Tâli‘im ‘akreb midir bilmem mükedder tıynetim

Yelkovan gibi gezer dildârıñ ardınca rakîb

Togrısı işte bu sâ‘at kalmadı emniyyetim

Vaktidir diñle figânım bezme gel ey mâh-rû

Bir uzun efsânedir Leylâ tükenmez sohbetim

Var iken zâhirde Mahmûd Hân gibi hünkârımız

Sâye-i Monlâ'da gayri çarha yokdur minnetim

Son Yazılar