Ahvâl-i serencâmım bu sâate erince

Ahvâl-i serencâmım bu sâate erince

Demem sana icmâlin tâ gâyete erince

Biz beş er idik çıkdık bir demde yola girdik

Kırk yılda pîre erdik bu sohbete erince

Her yanaya çalındık çok adları takındık

Dört tekbîri bir etdik tâ kâmete erince

Çün kâmet alıp durduk divânına el bağlı

Vechini ayân gördük bu hayrete erince

Tâ'at bu imiş ancak râhat bu imiş ancak

İzzet bu imiş ancak bu hizmete erince

Kesret idi bir oldu sûret idi sır oldu

Zulmet idi nûr oldu bu âyete erince

Çün cân ile bir idik ebdân ile dağıldık

Âhır ki deme irdik bu vahdete erince

Bin dört yüz kanat açdım altı yüz dahi koşdum

Tâ on beşe dek uçdum bu hâlete erince

Dünyâyı n'ider âşık ukbâyı n'ider sâdık

Mısrî olagör ayık sen vuslata erince