leyleklere inat diktiler binaları
çocuklardan portakal kokuları silinirken
bulutlar siyah makyajlarını akıttı yavaştan
arafın kıyısında iç çektik içimize
"ölüm çok erken bir cümle"
yükseklik korkusu olan bir kartal
denizi olmayan bir bahreyn
yalnızlığımdan ayrı takılan bir ben
yoruluyor şakaklarım bunları düşünürken
yoruluyorum ben de gücümü seyrederken
yoruluyorum newton'a yenik düşerken
dikkat edin siz de mutlaka
hayallerim ayağınıza batacak
bir yağmur sonrası ruhumun şatoları un ufak
bir yağmur sonrasında rastlıyorum sonuma
gökyüzüne serdiğim ıslak geçmişim
ve güneş hep bu zaman çekilir kabuğuna
çiçekler açtırır insanda durgunluğu
kalbimin kaynağından akar
denize kapalı her ırmak
bendeki silinmez yazıdır bu
rüyamın mısrai bercestesinde dünyayla karşılaşmak
M. Yusuf Kırıkçı
