Sîneden ben ki çekem âh ü figân-ı derd-nâk

Sîneden ben ki çekem âh ü figân-ı derd-nâk

Yaralar kan ağlayup ol dem iderler sîne çâk

Şerbet-i lâ‘lüñ sunup ağyâra öldürdüñ beni

Gayre cân viren ‘acebdür kim beni eyler helâk

Her ne deñlü zülfüñüñ şahbâzı cânlar sayd ider

Ol hevâda cân kuşı pervâz ider bî-vehm ü bâk

Sürmege yüz pây-i serv-i yâre bolur dest-res

Kangı ‘âşık kim su gibi meşrebini ide pâk

Sîneye gelsün hayâl-i yâr dirseñ ‘Avnîyâ

Zahma merhem gibidür ger eyler iseñ sîne çâk