Saçuñ vasfını şerh iden ne kim söylerse çîn söyler

Saçuñ vasfını şerh iden ne kim söylerse çîn söyler

Yañaguñdan sor için key latîf ü nâzenîn söyler

Dudaguñ añıcak sözüm anuñ-çun rûh ider tâze

Ki anuñ şîrîn ü ter sözin baña Rûhü’l-Emîn söyler

Hilâle beñzeden sinüñ kaşuñı kej-hayâl eyler

Kadüñ tûbî-durur diyen sözüñ key râstın söyler

Gül üzre nergisi gördüm gözüñüñ şîvesin añdum

Gül eydür bülbüle hâmûş ki ol sihr-âferîn söyler

Dişüñüñ nazmını añdum baña gavvâs-ı fikr eydür

Zihî bahr-ı mac ânî kim sözi dürr-i semîn söyler

Dilüñ her söze kim başlar gönül karşusına eydür

Ki bu tûbî-nîşîn tûtî-sözüñ key şekkerin söyler

Gözüñi fitnedür didüm kamer devrinde akl eydür

Bu rûşen ki Ahmedî her söz ki dir ayne’l-yakîn söyler