Göñül akdı gözüm yaşı gibi ol kadd-i dil-cûya

Niçün meyl itmez ol serv-i hırâmânum akar suya

Baña devlet yüzin göstermeyen baht-ı siyâhumdur

Kara zülfüñ ki çekmiş perde ol ruhsâr-ı nîkûya

Şu ‘ âşık kim senüñ ‘ aşkun belâsından helâk oldı

San ol bîmârdur sıhhat yitişdi vardı uyhuya

Felekde ay u gün sen şehryâruñ şehr-i ‘ aşkında

Kesilmiş başlardur kim dikildi burc u bârûya

Yine cisminde Bâkî hançerüñle yaralar çizdi

Sanasın sâde-rû bir dil-rübâyı çekdi pehlûya

Son Yazılar