Varlıġım ben ‘aşka virdüm dôstlar hîç kalmadı

Varlıġım ben ‘aşḳa virdüm dôstlar hîç ḳalmadı

Her ne ḳılsam ḥükm anuñdur düşmana ṣuç ḳalmadı

Aḥmediñ mi‘râcına gör çünki ‘aşḳ oldı buraḳ

Sırr-ı Ḥaḳḳa vâṣıl oldı menzile geç ḳalmadı

Sûfiyem hem ṣâfiyem ‘aşḳ eyledi ṭâhir beni

Mü’minem ẓâhir ü bâṭın ṭaş olup iç ḳalmadı

Sürdi ḥüḳmin ‘aḳla câna nefse tene ‘aşḳ-ı derd

Adl u dâd oldı vücûdum kimseye güç ḳalmadı

İrmedi ‘aḳlum cihânda zâhidiñ ḳavġâsına

Bâb-ı ‘aşḳı bekleyenler görmişem aç ḳalmadı

Ṭoġrıdur özüm ḥaḳâyıḳ ehliniñ güftârına

Ḥaḳ didüm nâ-ḥaḳ dimen göñlümde bir pîç ḳalmadı

Ehl-i ‘aşḳıñ tevḥîde inkârı yoḳdur her nefes

Lâ diyüp ol münkiriñ ḳalbi gibi tuç ḳalmadı

Yâr olaldan ‘aşḳa ben yâr oldı baña çâr yâr

Od u ṣu ṭopraġ u yeldür dört olup üç ḳalmadı

Añladum Ümmî Sinânıñ ‘aşḳ-ıla yâr olduġın

Anuñ-içün bir göñülde ârzû bir ḳaç ḳalmadı