Rakîb ol âfitâba karşu kendüye mekân itmiş

Rakîb ol âfitâba karşu kendüye mekân itmiş Gören dir mihr-i rahşân ile Mirrîh ıktırân itmiş

Yazarken hâşiye âyât-ı hüsnünden hat-ı müşgîn Komışsun noktasın hâlünden agzunda kemân itmiş

Dil-i sûzânum içre tîr-i dil-dûzun gören eydür Semenderdür miyân-ı âteş içre âşiyân itmiş

Yolında öldügüm hâk oldugum görüp işigünde Kilâb-ı kûyun alup üstühânum sürmedân itmiş

Şeb-i zülfünde gönlin güm idüp sezmiş dehânundan Lebün gülmiş kızarmış ‘Âşıka anı ‘ayân itmiş