Olup her zahm agız her fetîl anda zebân yir yir

Olup her zahm agız her fetîl anda zebân yir yir Derûnum çâkin eyler ‘âleme şerh ü beyân yir yir

Bu âh-ı âteş-efşânum benüm bir kilk-i zerrîndür Yazar ta’vîz-i sâk-ı ‘arş içün nûr-ı duhân yir yir

Kızarmış tâb-ı mülden gül gül olmış ‘ârız-ı dilber Melâhat şâh-sârında açılmış erguvân yir yir

Egerçi ney-şikâf olsa sadâ itmez velî nâlüm Füzûn oldı olaldan çâk-i cism-i nâ-tüvân yir yir

Degüldür dâg-ı âteş-nâklar cism-i figârumda Kül oldı yandı cismüm oldı ahkerler ‘ıyân yir yir

Şikenc-i zülf-i pür-çînün olupdur pîç-ender-pîç İder murg-ı dil-i ‘uşşâk anda âşiyân yir yir

Ney-i nâlân olup gitdükce gönlüm bezm-i cânâna Tolaşur rişte-i cânum ana çün rîsmân yir yir

Hayâl-i ebruvân ile gönül her nâvek endâzun Hemân ta’lîm-hânedür ki asılmış kemân yir yir

Hat u ruhsârun anup agladukca ‘Âşık-ı şeydâ Biter tarf-ı gülistânunda mîr-i ‘âşıkân yir yir