Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme

Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme

Esîr-i gurbet-i nâlân olan insânı incitme

Tarîk-i aşkda bî-çâre-yi hicrânı incitme

Sabır kıl her belâya hâne-yi Rahmân’ı incitme

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme

Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Elin çek meyl-i dünyâdan eğer âşık isen yâre

Muhabbet câmını nûş et asıl Mansûr gibi dâre

Misâfirsin felek bâğında bendin salma efkâre

Düşersen bir belâya sabır kıl Mevlâ verir çâre

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme

Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Bulaşma çarh-ı dünyâya vücûdun pâk u tâhirken

Güvenme mâl u mülk ü mansıbın efnâsı zâhirken

Nic’oldu mâlı Kârûn’un felek bâğında vâfirken

Nedir bu sendeki etvâr-ı derd gönlün misâfirken

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme

Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Hasîslikden elin çek sen cömerd ol kân-ı ihsân ol

Konuşma câhil-i nâdân ile gel ehl-i irfân ol

Hakîr ol âlem-i zâhirde sen ma’nâda sultân ol

Karıncanın dahî hâlin gözet dehre Süleymân ol

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Ben insânım diyen insâna düşmez şâd u handânlık

Düşen bî-çâreyi kaldırmadır âlemde insânlık

Hakîkat ehlinin hâlidürür dâim perîşânlık

Bir işi etme kim gelsin sana sonra peşîmânlık

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme Ehl-i irfânım deyu her yerde bendin atma meydâna

El elden belki üstündür ne lâzım uyma şeytâna

Yakîn olmak dilersen Hazret-i Hallâk-ı ekvâna

Cihânda tatlı dilli olması lâzımdır insâna

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Celîs-i meclis-i ehl-i hakîkat ol firâr etme

Hevâ-yı nefsine tâbi’ olan yerde karâr etme

Tekebbürlük eden insâna aslâ i’tibâr etme

Sana cevr ü cefâ ederse bir kes inkisâr etme

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Vefâsı var mıdır gör kim sana bu çarh-ı devrânın

Eser yeller yerinde hani ya "Taht-ı Süleymân"ın

Yalınız adı kaldı âlem-i zâhirde Lokmân’ın

Geçer bir lahzada rü’yâ misâli ömrü insânın Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Sana bir fâide yokdur bilirsin halkı gıybetden

Gözün aç âlemi bir bir geçersin çeşm-i ibretden

Zarar gördüm diyen gördün mü sen ehl-i mehabbetden

Yeme kul hakkını korkar isen rûz-i kıyâmetden

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Hakîkat bahrinin gavvâsı ol terk-i mecâz eyle

Çıkar hâ alma mazlûmun âhın seni i’tiraz ile

Çekil "Semt-i Habîb"e ey gönül azm-i Hicâz ile

Yüzün tut hâk-i pâyine hemen arz-ı niyâz ile

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Gönül âyinesin silmek gerekdir kalb-i âgâhe

Muhabbet şemsi doğmuşken ne lâzım mihr ile mâhe

Ne müşkil hâcetin varsa hemân arzeyle Allah‘e

Der-i Mevlâ dururken bakma Lutfî başka dergâhe

Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme

Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Alvarlı Efe